Pero los fascistas, claro, siempre son los otros.

lunes, 5 de septiembre de 2022

Día de lluvia en El Prat

 También llovía allá por el 1945. No viene de nuevo.

També pluvía allá per el 1945. No ve de nou.


17 comentarios:

  1. No hi ha res que no hagi passat abans, només que ara passa més, més sovint i amb més virulència.

    Salut.

    ResponderEliminar
  2. Bona fotografia que il·lustra a més a més els disenys d'aquells anys.

    podi-.

    ResponderEliminar
  3. Nunca llueve a gusto de todos, pero una buena tormenta, no estaría mal, a las 6 de la mañana 85 % de humedad, a sólo 15 de la saturación es insoportable, ni te deja dormir
    Saludos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. El aire que respiramos, se dice saturado cuando ya no admite más agua

      Eliminar
  4. Cert, pero de pluja i forta, sempre hem tingut, FRANCESC PUIGCARBÓ
    Salut

    És molt bona la foto, si, CARLOS PORTILLO-PODI, molt ilustrativa.
    uNA ABRAÇADA

    No sabía esa definición de aire saturado, CAR RES. A tener en cuenta. Por aquí, en El Prat, tres cuartos de lo mismo, pero el cielo no tiene ganas de dejar caer unas gotas, aunque está amarronado.
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  5. Ma has hecho recordar antiguas riadas e inundaciones en Cataluña y Valencia, sospecho que entonces no abría subvenciones, a no ser que fueras del partido único.

    ResponderEliminar
  6. Bon dia Miquel:
    Preciosa fotografía muy bonita.
    Y sí ,el tiempo está loco y todo es a lo bestia, la calor, la sequías, las inundaciones, dá pánico lo que pasa por el mundo y simpre afecta más a un país pobre, como en la India etc.
    Un abrazo y a pasar un buen lunes.

    ResponderEliminar
  7. Buena instantánea que atrapó un punto del tiempo que ahora se nos ofrece como candela funeraria de algo que fue y que no podemos recuperar. Es el misterio de la fotografía, tan real y a la vez radicalmente inaccesible. Salut, Miquel.

    ResponderEliminar
  8. El tiempo siempre ha hecho estragos, FACKEL, veremos como se cumplen las promesas de tanto desaguisado.
    Un abrazo

    Está muy bien realizada, MTRINIDAD, este año nosotros con tanta hectárea quemada también llevamos lo nuestro.
    Ciertamente el tiempo está cambiando, o a mi me lo parece.
    Un beso y mejor día

    ResponderEliminar
  9. Realmente está hecha con arte, JOSELU. Las fotos en blanco y negro tienen ese halo de misterio que creo no alcanzará nunca el color.
    Un placer tu compañía.
    Cuidate.
    Salut

    ResponderEliminar
  10. Preciosa fotografía, a mí me encantan esos autobuses antiguos con personalidad propia, ya que cada carrocero lo hacía a su estilo.

    Y el fotógrafo se mojó los pies para hacer esa toma.

    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  11. Y tuvo que proteger la cámara, RODERICUS, porque la lluvia arreciaba.
    También a mi me gustan este tipo de fotos. Y vete a saber del carrocero/carpintero, pues el armazón por lo que veo es de madera, como muchos coches de su época.
    Salut

    ResponderEliminar
  12. No hay nada nuevo, ¡tanto ha llovido! Siempre ha llovido.
    Hablar de granizadas, huracanes, tormentas, sequías, etc. y repetirlo una y mil veces da mucho morbo, no compremete al charlatán y puede favorecer a muchos que reclaman declaraciones de zonas catastróficas y así conseguir alguna ayuda pública.
    La foto que has puesto es muy buena, muchas gracias.
    Salud
    Francesc Cornadó

    ResponderEliminar
  13. Siempre ha llovido, cierto, FRANCESC CORNADó.
    Un abrazo.
    PD: Estas fotos en blanco y negro siempre se agradecen

    ResponderEliminar
  14. Efectivamente, no hay nada nuevo con la lluvia y, sin embargo, cada vez que llueve todo se renueva... empezando por el aire que respiramos.

    Una fotografía muy reveladora, gracias por el documento.
    Abrazo y salut, querido Miquel.

    ResponderEliminar
  15. Un abrazo muy fuerte PACO CASTILLO, tengo ganas de leerte ¡¡¡¡
    Salut

    ResponderEliminar
  16. Ese día debía de estar vacío el autobús a playa Pineda...
    Muy bonita y evocadora fotografía, supongo que de autor anónimo.

    ResponderEliminar

En nuestra administración hay más generales que soldados.

  Les pido mil perdones, pero La Vanguardia  (26/04/24) no me ha dejado insertarlo, o mis escasos conocimientos informáticos, seamos sincero...