Los políticos y los pañales se han de cambiar a menudo, y por los mismos motivos.

miércoles, 13 de septiembre de 2023

El relojero mayor marcha a dormir

Quizá, y a la vista del cariz que toman las cosas, me marche con él una temporada.

Quizá, todo lo que sucede, lo que está sucediendo, lo que nos está sucediendo, y no me cabe duda alguna, nos sucederá, pues esto es el principio, tiene un culpable: los políticos, que no la política, que es el arte de gobernar la polis para todos, ni para una mayoría, ni para una minoría, sino para todos.

Así la define Aristóteles.

A estos, los políticos, les obligaría hacer un posgrado sobre el libro Política, del filósofo mencionado, pero no sé porque razón, se me da, que ni aun así, sacarían alguna conclusión.

Quizá lo que hay es carencia de sentido de estado, de empatía, de saber que los votos no te pertenecen, de sentido común, seny, que se le decía antes, cuando abundaban los pactos y cada uno cedía una parte para que todo fuera al bien común.

No me gustan los insultos. No me gustan los maximalismos, no me gustan las censuras, y siento que esto no está en la senda que nos merecemos todos.

Decía Cattiaux que: "Una herida de arma siempre podría sanar, pero que una de lengua no sanaría jamás".

Puesta de Sol en El Prat 



26 comentarios:

  1. El problema no és la política sinó els polítics, cert, i no té solució. Entenc que és un adeu temporal, o això espero. Que et vagi bé.

    Una forta abraçada

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Fa temps que veig, estem una altra vegada tornant a la crispació. Ja no canviem opinions, sinó que ens enfrontem obertament a favor d'una postura o una altra, i abans que mirar l'obra d'art, ens fixem en la signatura de l'artista...i després jutgem. No anem bé.
      I jutgem sense coneixement previ, sense saber la causa i sense tenir idea de l'ofici de jutge, però jutgem. Així, tot el que vota a Junts és un trompellot; el que creï en Junqueras és un traïdor i el que llegeix La Razón és un feixiste.
      I ens polaritzem.
      Gràcies al bloc he descobert persones que es mereixen els meus respectes, i mira el que són les coses, persones amb idees diferents, però com deia Unamuno: "No m'importa el que pensi, m'importa vostè", i a això em remeto, a no retreure'ls ni faltar-los, perquè les seves idees valen tant com les meves.
      I és per això que em prenc un temps de relax, continuaré entrant i contestaré les entrades que crea pugui aportar alguna cosa, i sinó, intentaré, tal com dius, "que em vagi bé", perquè la salut és el més important i no estic com per a gastar energies que no em portaran més que a disgustos.
      Una abraçada
      Gràcies.

      Hace tiempo que veo, estamos otra vez volviendo a la crispación. Ya no cambiamos opiniones, sino que nos enfrentamos abiertamente a favor de una postura u otra, y antes que mirar la obra de arte, nos fijamos en la firma del artista...y después juzgamos. No vamos bien.
      Y juzgamos sin conocimiento previo, sin saber la causa y sin tener idea del oficio de juez, pero juzgamos. Así, todo el que vota a Junts es un patán; el que cree en Junqueras es un traidor y el que lee La Razón es un feixiste.
      Y nos polarizamos.
      Gracias al bloc he descubierto personas que se merecen mis respetos, y mira lo que son las cosas, personas con ideas diferentes, pero como decía Unamuno: "No me importa lo que piense, me importa usted", y a eso me remito, a no reprocharles ni faltarles, pues sus ideas valen tanto como las mías.
      Y es por ello que me tomo un tiempo de relax, seguiré entrando y contestaré las entradas que crea pueda aportar algo, y sino, intentaré, tal como dices, "que me vaya bien", pues la salud es lo más importante y no estoy como para gastar energías que no me llevarán más que a disgustos.
      Un abrazo
      Gracias.

      Eliminar
  2. Francesc Cornadó Estradé13 de septiembre de 2023, 6:51

    Deberían hacer un curso de posgrado, suponiendo que tuvieran un grado. Entienden la política como un corralillo donde medrar y manipular según sus intereses.
    Salud

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. No puede hacer nada aquel que no está preparado para aceptarlo todo, mi buen Francesc.
      Esta gente, los políticos, han hecho de la profesión, su trabajo. No han de pensar, sólo obedecer, cobran bien, viven mejor y no han de dar explicaciones. ¿Cómo mantenerse?, pues crispando y polarizando.
      Ha llegado un momento en que veo que esto, y este medio, se enrarece, de tal manera que incluso hay quien tilda que tomo derroteros no debidos, cuando condeno según que actos, olvidándose de que como aristotélico, los actos políticos, sean de los conservadores, sean de los progresistas, si se hacen mal, son malos actos. Pero no, amic Francesc, por lo que se ve ya no se antepone la equidad sino que prevalece la ideología. Y como no quiero ser partícipe seguiré entrando en las páginas que me apetezcan, escribiendo donde me plazca y poniendo, si creo viene al caso, alguna cosa que haga pensar.
      Estamos siempre en contacto, ya lo sabes, buen amigo.

      Eliminar
  3. El relojero mayor, vuelve cada mañana, no le preocupa los políticos, disfruta con su trabajo, que reparte por igual, para todos, con alegría. Qué no es fácil.
    Saludos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Es una máquina perfecta, Carlos, perfecta. En ocasiones pongo una varilla en el suelo y observo como la sombra va dibujando el perfil del movimiento. Claro que, a medio kilómetro por segundo, que nos movemos, si la varilla es alta, es sencillo ver como lo hace.
      Un abrazote grande.

      Eliminar
  4. Ya no es de ahora, sino de hace un tiempo que empecé a sospechar que eras una gran persona. Ahora ya no es una sospecha. Aquel encontronazo y lo que ocurrió después me hizo ver con quién tenía la suerte de intercambiar ideas.
    Ahora me atrevo a sugerirte que no cierres puertas; déjala entreabierta y administra energías. Creo que en eso estamos todos los que llevamos la etiqueta de "seniors". Saber administras energías para gozar de todos los colores de la paleta y no obcecarnos en solo uno que acabará quemándonos. Hoy estoy pasando una cierta angustia, pues esta tarde operan a mi hija. Dame una caricia en el alma y dime que me has escuchado.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. El placer de leerte ha sido grande.
      Ahora, como bien dices, he de administrar bien los recursos, que no son muchos.
      No cerraré puertas, pero seré más parco.
      Ahora el pensamiento más positivo y mis mejores deseos para que todo vaya, con tu hija, satisfactoriamente.
      Un abrazo
      Gracias por estar

      Eliminar
  5. Es una andanada de gran profundidad, Tot. Parecen más una patulea de intrigantes, que se aleja de las soluciones que requiere el país y la ciudadanía. Resulta fácilmente constatable que a nadie le preocupa la estrategia a medio o largo plazo, ni siquiera hubo un esbozo de debate en la última campaña electoral. En Europa la deriva es menor, pero se nos contempla desde el exterior con cierto pasmo, pues vamos a ser capaces de disipar todo ese caudal de bienestar logrado en la posguerra y los llamados años dorados del capitalismo, dormidos en nuestra propia complacencia y en algunas obsesiones.

    Suerte, por cierto, para la hija de noxeus y los mejores ánimos. Espero que todo vaya muy bien

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Dijo Blas de Otero aquello de: ¡A mis cincuenta y cinco...leches¡, Sergio, y aunque yo prodigue algunos (muchos) más, lo comparto.
      Hay momentos en que uno debe de plantarse, debe de saber parar. Imagínate en una comida en tu casa, con muchos invitados, cada uno con su idea y a la vez con lo que cree la solución. Si en la mesa se comportan, dirimen, dialogan, proponen, ceden, piden y otorgan, aquello funcionará y los volverás a invitar.
      Si por el contrario sólo porque uno lleve un determinado diario debajo del brazo, el otro un determinado lazo en la solapa o aquella una banderita en el reloj y antes ya de ponerse a comer se ponen a decir disparates el uno del otro, te verás obligado, íntimamente, a pensar que no vale la pena abrir la puerta de casa.
      Y es cierto que yo, el anfitrión, tiene unas ideas como las pueden tener los demás, porque no es neutro, pero no es menos cierto que lo que intenta es responder sin acritud y con respeto, recordando que lo que he de estar, es agradecido por todas aquellas personas que pasan a dejar su tiempo y sus ideas en esta casa. No siempre convenimos en las ideas, pero lo que hemos de hacer es convenir siempre en el respeto, y aprovecho otra vez para nombrar a Unamuno en su estado permanente de congoja, y de lucidez, aquello de: No me importa lo que piense, me importa usted.
      Espero con ansias tus entradas semanales, pues son unas de mis preferidas por lo bien documentadas y lo clarificadoras.
      Un abrazo grande
      Gracias por tu compañía.

      Eliminar
  6. Hola, bon dia, mi estimado Miquel:
    sta mañana miré tu blog, y no habías publicado nada, ahora a las 12, he leído todo y te comprendo lo que expresas y escribes.
    Racionate tu trabajo, que es paa mí enorme y por otro lado me quedo triste solo de pensar que te encuentres mal de salud que es lo principal de la vida.
    Sabes lo mío, y aunque no me quejo,pasas por momentos delicados y no es para pregonarlo, porque pena no me gusta dar,pero tu amistad tan generosa conmigo no puedo olvidarla, ni debo mis principios son así de sencillos.
    Solo te pido una cosa, que te cuídes mucho y de la manera más exquisita te lo deseo,mejórate, quierete mucho, porque te lo mereces.
    Tu amiga virtual, Mari Trini.
    Besos y abrazos para tí y tu señora.

    ResponderEliminar
  7. Me pongo triste querido Miquel, cuídate mucho,mucho,mucho.

    ResponderEliminar
  8. Inconsciencia, desconocimiento, fanatismo, ignorancia, imprudencia, insensatez o precipitación son solo algunas de las "virtudes" que veo en esta cuadrilla de miserables que se autodenominan a si mismo políticos. Junto a estos están los cómplices necesarios, los voceros, los pseudoperiodistas, los carroñeros que viven del enfrentamiento, los que se alimentan de la sangre.
    Estos, piensan y viven como dijo un nefasto e incompetente ex presidente de Gobierno en un debate televisado cuando pensaba que no le oían: " "Nos conviene que haya tensión"
    "https://www.publico.es/videos/93650/zapatero-a-gabilondo-nos-conviene-que-haya-tension.
    Ojo al tema, "nos conviene que haya tensión" , no dijo armonía, entendimiento, inteligencia, construcción, no… tan sectario y negligente individuo dijo tensión y con sus actos la provocó y sigue creciendo.
    Así enfrentan a mujeres y hombres, empresarios y obreros, los de una región contra otra, a un vecino contra otro, sacan agravios pasados olvidados por quienes los sufrieron y siembran “cizaña” en nombre de no sé qué justicia.
    Nos quieren hacer más pequeños, menos unidos, más distanciados, más enfrentados, más vulnerables y dóciles, son un cáncer para una sociedad sana.
    Para tan dañino trabajo cuentan con los "censores de guardia", esos ciudadanos anónimos que han visto “la luz”, los que vienen a los blogs a criticar, a silenciar o a intentar manipular, a decirte lo que debes hacer y con quienes debes tratar para ser “bueno”. Los que señalan con su dedo inquisidor, ignorante y fanático a los discrepantes.
    Las salidas son dos, las dos igual de malas o de buenas, no se.
    Una es la que yo hago, que es decir lo que me venga en gana (casi siempre razonado) y si me llaman facha, fascista o demás gilipolleces que suelen decir cuando les faltan los argumentos, pues me fumo un puro o dos y les mandó a tomar por culo (si se me permite la expresión).
    Y otra postura muy practicada sobre todo en algunas zonas de España es la renuncia individual a la libertad de hablar en pos de una supuesta paz y convivencia, la autocensura. Es una postura entendible pero solo provoca que los "apóstoles" se crezcan y cada día pidan y exijan más haciéndose ver ellos como voz de todos. Una nueva dictadura silenciosa que atañe no solo a lo público sino que también arrebata lo privado, que es infinitamente peor
    Los "apóstoles", más bien "curillas de misa y olla" intentan modificar todo a su gusto, desde lo público hasta lo privado como es un blog que se autocensura para no generar conflictos que terminan agotando. Si no escribes como ellos quieren ya no eres "políticamente correcto" y se creen con el "divino mandato" de corregirte, los muy idiotas. Poco a poco se van haciendo con toda la expresión pública, la discrepancia desaparece gracias a la autocensura de la gente que se va cansando o que simplemente quiere vivir en paz. Los chillones ganan y la gente normal pierde libertad.
    Querer vivir en paz es lógico, sano y razonable, nunca, en ningún momento censurable, uno elige las “batallas” que quiere luchar. Así debe ser.
    En fin, que hagas lo que te venga en gana, eres una persona libre en un país cada vez menos libre. No critico tu postura, pero creo que es una postura forzada por determinadas cosas y eso no me gusta, no me gusta nada. Lo entiendo perfectamente, pero no me gusta, no por ti, sino por esos “curillas”, esos inquisidores de pacotilla alimentados telemáticamente por esa “curia política” tan despreciable en este país o en este continente, ya no se.
    Todo esto, vuelvo a decir, algún día no muy lejano lo pagaremos muy caro. No se puede alimentar el odio y la tensión y pensar que esto no va a tener consecuencias, porque siempre las tiene.
    Un fuerte abrazo y se muy feliz

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Mi estimado Daniel, te dije en una ocasión, cuando empezó allá por el 17 todo esto, que yo no había ganado en amigos, pero sí estaba ganando en silencios.
      Lo que no puedo, porque mi salud con cuatro intervenciones cardíacas no da más de sí, es estar de malhumor permanente.
      Resulta, mi querido Daniel, que todo es política, y lo que no, se politiza, y ahí siempre, de una forma u otra, la cosa se polariza, se enreda, se bate y al final, al final hiede.
      No he hablado de cerrar, no, no es eso, pero sí de espaciar las entradas, de bajar la tensión, al menos por mi parte, de entrar menos en diatribas, de reírme un poco de todo desde fuera.
      Cuando lo que veo por mi parte es que me autocensuro para no herir a quien debo responder, porque pienso en que se ha molestado en entrar y dejar su tiempo aquí, al final, lo que hago, es rendirme. No lo niego, pero pienso que con las edades que tenemos por aquí, es inútil convencer a nadie de nada, y que no vale la pena tan siquiera contestar, pero lo hago, y por respeto, de la mejor manera posible. Pero me he cansado. Así que de vez en cuando colgaré alguna cosa, y entraré a responder en las páginas o tema que crea procedente. Evitaré las polémicas y ganaré en salud.
      Esto es el principio de lo que viene, mi buen Daniel, porque los que nos mandan, gobierno y oposición, son mediocres, estafadores emocionales a lo vela latina, aquella que es capaz de cambiar de opinión según donde sople el viento, porque la cuestión es seguir navegando al precio que sea.
      El abrazo mutuo, y sobre lo de la felicidad, eso creo que me costará, uno no puede ser feliz si ves al de al lado que las pasa mal. Cosas de la fragilidad de las personas.
      Te sigo leyendo, te sigo escribiendo y de vez en cuando pondré alguna cosa. El tiempo dirá
      Abrazo grande, tan grande como tu.

      Eliminar
  9. Pues yo creo, que no se debe dejar la actividad mental, al igual la movilidad a nuestra edad. Una dosis prudente de cabreo es sano, da vidilla. Es lo que yo hago.
    Saludos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ayyy, amigo Carlos... En ocasiones es como nadar en una sopa de pescado, todo se hace demasiado espeso como para aguantar, a mi edad, fanatismos incongruentes.
      Poco a poco y decidiré a quien y como contentar, buen amigo...y no pises el reloj de María Cristina...que te vigilo ¡¡¡ Un abrazote

      Eliminar
  10. Bon dia, estimat amic Miquel, molts petons y molta salut.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Bon día, mi niña, MTrinidad.
      Hoy bajo a Barcelona, al Clínic...más observaciones y puñetas...pero es lo que hay .
      ¿Qué tal todo?...¿Cómo te encuentras?
      Todo es fugaz, una pequeña trampa que dura no más que tres cuartos de siglo y ya está...y vamos coleccionando cosas, dando lecciones de otra, aconsejando en aquellas, dirigiendo en estas, como si esto hubiera de durar mil años, cuando el problema somos nosotros, mi niña.
      Un besote grande, y los mejores dedeos para que hoy todo te vaya como lo tienes previsto
      Besos

      Eliminar
  11. Respuestas
    1. Pasando de crispaciones, que va bien.
      Espero que por localidad todo funcione, Orlando.
      Un saludo y gracias por saludarme
      El mejor día para ti ¡
      salut

      Eliminar
  12. Bon dia Miquel:
    Como ha ido?
    Cuídate mucho, abrazos y besos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Buen día, mi niña .
      ITV y más revisiones
      La edad hace que todo se estropee antes, pero en linea general , bien.
      Así que ánimos, que tenemos al menos un servicio de sanidad que funciona y los sanitarios hacen lo que está en su mano.
      Muchos besos y gracias.
      Cuídate.
      Hoy vuelvo a bajar a BCN, pasaré por Teresas, tendré un pensamiento para los que se pasan por aquí, y tu siempre estás presente.
      😘 Besos

      Eliminar
  13. Tú, si que estás presente siempre, mi estimado amigo,que dios bendiga a Teresas, y a tí, besos.

    ResponderEliminar
  14. Bon dia Miquel:
    Como te sienta la lluvia?
    A mí, me produce dolor de cabeza, pero me parece bien que llueva, pero no, de esas maneras tan bestias.
    Un abrazo de sabado, de los gordos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Buen día MTrinidad. Ha llovido pero lo ha hecho intensamente durante unas tres horas, después nada
      Quizá hubiera sido interesante que lloviera con más calma durante todo un día., pero tal como está la cosa más vale esto que nada .
      Todo igual, leyendo y mirando cosas que no acabo de comprender.
      Un beso grande, muy grande .
      Gracias por acordarte de mí

      Eliminar

Un reloj de Sol que nunca fue

  La calle Xipreret  es una de las calles más bonitas de Hospitalet.  Hubo una vez, hace tiempo, un intento de crear un reloj de sol. Por lo...