Las cosas irán a peor antes de mejorar. Y solo mejorarán después de ponerse muy feas. (Kusti Salm)

sábado, 17 de marzo de 2018

¿ Pasaje; pasage, passatge ?

Las cuestiones lingüísticas siempre nos traerán de cabeza.
El idioma cambia, no hay dudas, y máxime cuando la cultura es bilingüe.
Pasaje, era cuando menos aceptado. Ahí va la "j". Pasage no nos cuadra en el idioma castellano.
Por otra banda,  en catalán, deberíamos decir, "passatge" para la misma terminología.
Pasaje/Pasage/Passatge de Permanyer.

Les qüestions lingüístiques sempre ens portaran de cap.
L'idioma canvia, no hi ha dubtes, i máxime quan la cultura és bilingüe.
Pasaje, era si més el acceptat. Aquí va la "j". Pasage no ens quadra en l'idioma castellà.
Per una altra banda, en català, hauríem de dir, "passatge" per a la mateixa terminologia. 
Pasaje/Pasage/Passatge de Permanyer.

Pasaje y pasage

Pasage

Passatge


22 comentarios:

  1. Passi-ho bé Sr.Permanyer, estem davant d'un rètol permanent revisable trilingüe.


    SALUT

    ResponderEliminar
  2. En este caso lo importante es que se pueda pasar. Cuando me he encontrado pasajes en BCN cerrados me he preguntado ¿por qué lo llaman pasaje cuando parece pasadizo?

    ResponderEliminar
  3. Porque hay pasajes particulares, FACKEL, tal como suena. Pero no podría decirte porque son particulares y no pertenecen al ámbito del Ay untamiento. Aquí me has pillao.

    Un abrazo
    salut

    ResponderEliminar
  4. A mi la ortografía siempre me ha traído de cabeza, soy disortográfica, se perfectamente cómo se escribe las palabras pero debe ser que pienso más rápido de lo que escribo que a veces meto cada patada al diccionario que lo dejo temblando jaja así que al margen de los diferentes idiomas, la importancia de la etimología y de la decisión de los eruditos d la lingüística, que según la luna deciden cómo debemos escribir o no las palabras, para mi la ortografía es una manera más, de complicarnos la vida.

    Ante la duda de si con G o con J, creo que lo mejor es que las llaméis como en galego " RUAS " ; )

    Muchos besos mi querido ARISTÓTELES y muy buen finde!

    ResponderEliminar
  5. He recordado que hay un pasaje que da a la calle Ample, cerca de la Rambla, se llama de la Pau, y por ahí se puede pasar. En su proximidad existe un bar sencillo, que dan comidas de surito limitado, atendido por mujeres, se llama El Refugi. Siempre que voy a esa ciudad paro en algún momento. Hay un banquito en el exterior (o había) y en verano se está tan ricamente. Recuerdo que en una ocasión pedí un blanco y me sirvieron un verdejo de Rueda. Eso es también globalización (otros dirán que solo comercialización) a escala española. Me gusta perderme en bares estilo toda la vida, se lleva uno sorpresa. Por ejemplo, otro que tenía un nombre gallego y cuya dueña solo sirve caldos galaicos. Bueno, esto venía a cuenta de los pasajes y en mi caso del paso por.

    ResponderEliminar
  6. Si...es más práctico , MARÍA ¡¡
    Rua de Permanyer . Y ya está.
    Gracias por tu salomónica decisión.
    Un beso.
    salut

    ResponderEliminar
  7. Pues disiento de María. Un pasaje es un pasaje y una rúa es una rúa. No estarán de acuerdo tampoco los gallegos.

    ResponderEliminar
  8. Y ese pasaje lleva el nombre de pasage, FACKEL. Se del que hablas :

    https://www.google.es/maps/@41.3781166,2.177568,3a,75y,147.23h,84.1t/data=!3m6!1e1!3m4!1shcoLbBGN46QArhbuGp7qFQ!2e0!7i13312!8i6656

    y en realidad debería ser pasaje, en castellano, o bien, en catalán passatge, pero no pasage.

    El Rueda se ha puesto de moda en Barcelona, igual que el Verdejo, en detromento de otros caldos caseros, pero es que son muy buenos y realmente están bien de precio.
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  9. Miquel no hay que darle demasiadas vueltas: en castellano es pasaje, en catalán es passatge y si lo escriben de otra manera resulta que está mal según esas dos lenguas. Lo importante es escribirlo bien y poder pasear por estos pasajes tan bonitos que encontramos en pleno Eixample, el de Permanyer es uno de ellos, pero se trata de un pasaje particular, antes no había problema por transitarlo, ahora está cerrado casi siempre.
    Salud
    Francesc Cornadó

    ResponderEliminar
  10. Atentos a la compañía, oigan. Creo que en el siglo XIX, por influencia del francés se escribía "pasage", así consta en el fantástico pasaje que hay en mi ciudad levantado en el último cuarto del XIX.

    http://pillalaciudad.blogspot.com.es/search?q=pasaje+guti%C3%A9rrez

    Lo importante es que se pueda pasar, al menos de día. En el caso del Pasaje De Gutiérrez, hay negocios y viviendas, amén de bares, y hay un horario nocturno en que se cierran las dos grandes puertas.

    ResponderEliminar
  11. https://elpaseantevallisoletano.blogspot.com.es/search?q=pasaje+guti%C3%A9rrez

    gracias por permitirme abusar con información visual.

    ResponderEliminar
  12. Llamemos al pan, pan y al vino, vino, respetando eso sí las distintas denominaciones según la lengua hablada. Las mezclas aquí no son buenas, como pasa con las bebidas alcohólicas.
    Un saludo.

    ResponderEliminar
  13. Gracias por la aclaración, FRANCESC CORNADó.
    Un abrazo

    Atentos estamos, FACKEL.
    Gracias por el enlace.
    salut

    Entendido, CAYETANO GEA, y se acepta pulpo como animal de compañía.
    Salut

    ResponderEliminar
  14. FACKEL, ¿En Valladolid capital, aun existe el mesón del pan com tomate?

    ResponderEliminar
  15. En andaluz cordobes es casa de paso.Permite pasar de una calle a otra,por el patio de una casa,lleno de macetas

    ResponderEliminar
  16. Anda ¡, esto no lo sabía CAR RES ¡. Luego es libre . Aquí, como bien sabes, algunos son privados. No ha mucho recuerdo el de Sant Antoni, en el barrio del mismo nombre, que estaba cerrado con candado. Ahora es de paso abierto y va de la calle Urgell a la de Borrell.
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  17. L'ortografia no és un dogma, és arbitrària i canvia, avui està més consolidada però no sempre ha estat així, de fet les normes de Fabra són de 1913 i en castellà també trobem textos antics que dubten entre 'jota' i 'ge', per això trobem aquestes denominacions, no pas per ignorància ni desídia. Un altre tema és el present.

    ResponderEliminar
  18. Hola MIQUEL, hay muchos "pasages"; con G ,en Barcelona este es uno de ellos y me los enseñaste tú hace años y son bonitos de verdad; a ver si no se pierden y los conservan como están.
    muchas gracias por recordarnoslo y BFDS, Besos.

    ResponderEliminar
  19. Gracies JÚLIA, cert el que dius.
    Una abraçada i bon diumenge.
    salut

    Bon dia MTRINIDAD ¡¡¡ Hay algunos, si, y hace años hablamos de ello, lo recuerdo, lo que sucede es que me hizo gracia el rotulado del pasaje Permanyer (que así lo pone) en latón, el redondo, pues nunca me había fijado en él, dado que en una de las calles ya no existe y el que da a Roger de Lluria se mantiene a duras penas.
    Gracias a ti por estar con nosotros, ya lo sabes.
    Ahora entra la primavera, verás como eso nos da unas fuerzas extras ¡¡¡
    Besote enorme ¡¡...y salut

    ResponderEliminar
  20. Es así y no me asombra porque las lenguas son dinámicas, como la sociedad, en este caso con más razón porque convivimos dos comunidades lingüísticas, y se están incorporando otras.
    Tres grafías para un mismo concepto urbano. Bien, dentro de cien años el catalán y el castellano se escribirán y hablarán de manera diferente a la actual, eso en el caso de que otra lengua más potente no las sustituya. C'est la vie.

    Abrazos

    ResponderEliminar
  21. Completamente de acuerdo, AMALTEA.
    te guardo el libro ¡¡¡
    Un abrazo

    ResponderEliminar

Igualdad de género

De siempre he pensado que los países nórdicos nos dan lecciones respecto a la equidad entre los dos sexos. Hoy, Dinamarca, nos lo vuelven a ...