Si estoy sometido a la necesidad, no soy libre. José Mujica (Expresidente de Uruguay)

domingo, 19 de diciembre de 2010

La ermita de Sant Cebriá




No hará cosa de quince días, Adolfo me hizo una recomendación : "Pásate por allí, te gustará ", fue lo único que me quedó en claro.
Yo, que me jacto de conocer casi todos los rincones de Barcelona, me llevé un chasco. A menos de un cuarto de hora del final del autobús 10, que acaba en en barrio de Montbau y, siguiendo una pista forestal que no tiene pérdida, me situo en en pleno bosque de Collcerola; a no más de un cuarto de hora la ermita de Sant Cebriá se aparece como por arte de magia. Mínima espadaña con campanar, techo a dos aguas y trenzada en el bosque. Una belleza sin par. Un rincón sin parangón. Fácil para ir una mañana de paseo con uno mismo, con ese uno al que a veces esquivamos. No se me lleve ningún libro, solo el espíritu abierto y las ganas de respirar. Gracias Adolfo.

No farà cosa de quinze dies, Adolf em va fer una recomanació : "Passa't per allí, t'agradarà ", va ser l'única cosa que em va quedar en clar.
Jo, que em vano de conèixer gairebé tots els racons de Barcelona, em vaig portar un desencís. A menys d'una cambra d'hora del final de l'autobús 10, que acaba en en barri de Montbau i, seguint una pista forestal que no té pèrdua, em situo en en ple bosc de Collcerola; a no més d'una cambra d'hora l'ermita de Sant Cebriá s'apareix com per art de màgia. Mínima espadaña amb campanar, sostre a dues aigües i trenada en el bosc. Una bellesa sense igual. Un racó sense parangó. Fàcil per anar un matí de passeig amb un mateix, amb aquest u al que de vegades esquivem. No se'm porti cap llibre, solament l'esperit obert i les ganes de respirar. Gràcies Adolf.

10 comentarios:

  1. Precioso el paraje, hay que ver al ladito del centro y parece un bosque de los pirineos.
    Buen Domingo.
    Mari Trini

    ResponderEliminar
  2. Pues ahí queda para cuando haga "vacances", que ya queda poco.
    He estado ojeando tu blog, me gusta, adoro Barcelona, desde que llegué hace casi treinta y cinco años, así que con tu permiso me quedo.
    Saludos

    ResponderEliminar
  3. Mi/nueestra estimada vecina YRAYA, te lo agradezco, Ahora es una buena época para pasear por allí, hay pocas personas, el lugar es cercano y no dependes de trasportes...tengas una buena estancia con nosotros Ahhh y sin obligaciones, tu entra cuando quieras, sal cuando te apetezca , opina cuando lo desees y saludanos siempre ...Tuyo Miquel

    ResponderEliminar
  4. I al costat de casa! És curiós la gran quantitat de racons que tenim com aquest al costat de l'asfalt. Gràcies per donar-los a conèixer.

    ResponderEliminar
  5. Se ve un sitio ideal para ir a relajarse y descansar

    ResponderEliminar

Un funicular de 1929. Montjuïc

  S e construyó en los talleres de los «Estrada» de Sarrià; si les comento que su validez como funicular en Barcelona duró lo que la Exposic...