Con cualquier tipo de estas especies musicales resulta difícil quedarse quieto, ni pies ni brazos ni manos ni caderas ni cabeza...nada está en su sitio mientras se escucha algo así. Siempre me fascinó el alma musical que hay ahí dentro, y como terapia corporal vale un potosí, ríanse. Aunque ahí el público esté ahí sentado no es música para asentar las posaderas.
Me encanta esta señora, y ya mismo voy a buscar más de ella. En una estación de tren, escenario que parece propio de la Gran Depresión, y hete aquí que Sister Rosetta nos alegra la vida.
Guaaauuuu! brutal, i quin escenari més auténtic.
ResponderEliminarSALUT
A qué si ¡¡¡
ResponderEliminarÉs molt bó aquet curt.
Salut FRANCESC
Buenísimo, bon dia Miquel, i bon cap de setmana,
ResponderEliminarAbrazos y besos.
Muy bueno. Para mi, una música de contraste que no estoy acostumbrado, me ha gustado.
ResponderEliminarAbrazos
Francesc Cornadó
Con cualquier tipo de estas especies musicales resulta difícil quedarse quieto, ni pies ni brazos ni manos ni caderas ni cabeza...nada está en su sitio mientras se escucha algo así. Siempre me fascinó el alma musical que hay ahí dentro, y como terapia corporal vale un potosí, ríanse. Aunque ahí el público esté ahí sentado no es música para asentar las posaderas.
ResponderEliminarBon día MTRINIDAD. Me alegra verte . Bon Cap de setmana.
ResponderEliminarUn beso
Es una pequeña caja de sorpresa, FRANCESC CORNADó. Muy rítmica.
salut
Todo favorece. La llegada en carruaje, las vías del tren, la estación y la virtuosidad de la guitarra.
salut FACKEL
Me encanta esta señora, y ya mismo voy a buscar más de ella. En una estación de tren, escenario que parece propio de la Gran Depresión, y hete aquí que Sister Rosetta nos alegra la vida.
ResponderEliminarAbrazos
Mucho ritmo y mucha música es lo que hay, Si AMALTEA, se que agradará lo que vayas a ver de ella.
ResponderEliminarUn abrazo
salut